ຮາກຖານ(ພື້ນຖານ)

ຖານຂອງຕຶກ ກໍຄືປູນຄືອິດ ຖານຂອງຊີວິດກໍຄືການສຶກສາ ຖານຂອງຊາດ, ສາສນາກໍຄືພາສາ ແລະວັດທະນະທັມ - ທຸກຢ່າງຕ້ອງມີທີ່ຕັ້ງ ບໍ່ວ່າວັດຖຸ ກໍຄືສັງຄົມປະເທດຊາດ ແລະຊີວິດຂອງມະນຸດ ຫາກພື້ນຖານດີມັນກໍຢູ່ໄດ້ຢ່າງໝັ້ນຄົງ ເຊັ່ນດຽວກັບກັບຕືກອາຄານບໍ່ວ່າຈະແມ່ນສາລາໂຮງທັມ ກໍຄືສິມ ຕ້ອງມີພື້ນຖານທີ່ໝັ້ນແກ່ນແໜ້ນໜາ ໂດຍສະເພາະແລ້ວ ຕ້ອງໃຫ້ຄວາມສຳຄັນໄປທີ່ເສົາເຂັມ ການລົງທຶນປຸກອາຄານ ນັ້ນອາດຈະລົງທຶນໃນການສ້າງພື້ນຖານ ໓໐ ເປີເຊັນຂອງມູນຄ່າການກໍ່ສ້າງ ຕຶກອາຄານເຖິງຈະງາມປານໃດກໍຕາມ ຫາກຮາກຖານບໍ່ໝັ້ນຄົງແລ້ວມັນກໍໄຮ້ປະໂຫຍດ ແລະຕັ້ງຢູ່ບໍ່ໄດ້ນານ ອັນນີ້ມັນຈະຕັດສິນຄຳວ່າ "ສຸກງ່າໃດກິນງ່ານັ້ນ" ເປັນສິ່ງທີ່ບໍ່ໃຫ້ທຸກຢ່າງບໍ່ມີຄວາມໝັ້ນຄົງ.
ຖານຂອງຂອງຊີວິດກໍຄືການສຶກສາ ໝາຍຄວາມວ່າການສຶກສາ ເປັນພື້ນຖານຂອງມິນຸດ ພຣະພຸດທະສາສນາ ຈຶ່ງເນັ້ນໃສ່ການສຶກສາເປັນຫາສຳຄັນ ຄື ສິກຂາສາມ ເຊັ່ນ ສິນ ສະມາທິ ປັນຍາ ໝາຍຄວາມວ່າທັງໝົດ ສີນໝາຍຄວາມວ່າ ກົດເກນ ກົດລະບຽບ ກົດໝາຍ ແລະກົດວັດທະນະທັມອື່ນໆ ສະມາທິເວົ້າເຖິງຄວາມສະຫງົບ ມີຈິດໝັ້ນຄົງ ແລະມີປັນຍາໝາຍເຖິງມີຄວາມຮູ້ຢ່າງເປັນທຳ ມີວິຊາການທີ່ຈະແຈ້ງ ບໍ່ວ່າສັງຄົມໃນອະດີດ ກ​ໍຄືສັງຄົມໃນປັດຈຸບັນ ຄົນທີ່ມີຄວາມຮູ້ເທົ່ານັ້ນຈຶ່ງຈະສ້າງຖານຊີວິດຂອງຕົນໄດ້ໝັ້ນຄົງ ແລະເປັນເຈົ້າຄົນນາຍຄົນໄດ້.
ຖານຂອງຊາດສາສນາ ກໍຄືພາສາ ແລະວັດທະນະທັມ, ໝາຍຄວາມວ່າ ເສັຍຊາດກໍຄືເສັຍພາສາ ເສັຍສາດສະໜາກໍຄືເສັຍພາສາ ອັນນີ້ຈະແຈ້ງຢູ່ໃນຕົວແລ້ວ ເຮົາຈະເຫັນວ່າເອກລັກຊາດທີ່ສຳຄັນນັ້ນ ຄືພາສາ ດຽວນີ້ວັດທະທັມມັນລຽນແບບກັນໄດ້ ແຕ່ພາສາມັນລຽນແບບກັນໄດ້ຍາກ ຫາກພາສາວິບັດ ຫຼືພາສາຕາຍຊາດກໍຕາຍ ສ່ວນສາສນາກໍເຊັ່ນດຽວກັນ ເພາະສາສນາ ກໍຄືຄຳສອນ ຫາກພາເສັຍ ຂາດຫຼັກ ຄົນກໍເຂົ້າໃຈຄຳສອນນັ້ນຍາກ ຫຼືເຂົ້າໃຈໄຂວ່ເຂວ ຫາກພາສາໄຂວ່ເຂວ ຄຳສອນກໍວິປະຣິດຜິດພາດ ໃນທີ່ສຸດກເຂົ້າໃຈຄຳສອນຜິດ ແລະກໍປະຕິບັດຜິດ ໃນທີ່ສຸດຄອສອນກໍເສື່ອມລົງເທື່ອລະຂັ້ນ ເປັນອັນເສື່ອມສະຫຼາຍລົງໄດ້.