- ບົດຄວາມ ຄົນລາວສອງຝັ່ງຂອງ ສ້່າງກຸງເທບໄດ້ຈາກ http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2162245 ເຂົາກໍອ້າງວ່າໄດ້ຈາກ ຄໍລັມ ພູມສັງຄົມວັດທະນະທັມ ໂດຍໂຄງການສະຖາບັນສຸວັນນະພູມ ສະຖາບັນວິໄຈ ແລະພັດທະນາ ມະຫາວິທະຍາໄລສີລປາກອນ(ໄທຍ) www.svbhumi.com e-mail : sv@svbhumi.com ເປັນບົດຄວາມທີ່ດີ ສາມາດເປີດໂລກະທັດ ທັງຄົນໄທຍ໌ ແລະລາວໄດ້ ຈຶ່ງເກັບກຳນໍາມາເລົ່າຕໍ່ ແລະປະຣິວັດເປັນອັກສອນລາວໄວ້ເລີຍ ເພື່ອຈະງ່າຍຕໍ່ຄົນລາວເຮົາຜູ້ບໍ່ສັນທັດອັກສອນໄທຍ໌.
ບົດຄວາມນັ້ນ ຂຽນວ່າດັ່ງນີ້:
- ສົມເດັດພຣະເຈົ້າກຸງທົນ(ພຣະເຈົ້າຕາກ) ໂຜດໃຫ້ພຣະຍາຈັກກຣີ(ຣັຊກາລທີ 1) ຍົກທັບໄປຕີໄດ້ເມືອງວຽງຈັນ(ນະຄອນຈັນທະບູຣີ) ເມື່ອ ພ.ສ 2322 (1779) ອັງເງິນພຣະແກ້ວມໍຣະກົຕລົງມາປະດິດສະຖານ ທີ່ວັດອຣຸນວະນາຣາມ ກຣຸງທົນບູຣີ, ຄັ້ງນັ້ນໄດ້ກວາດຕ້ອນທ້າວນາງຈາກເມືອງວຽງຈັນ(ນະຄອນຈັນທະບູຣີ) ຣວມທັງຊະເລີຍລາວຊາວອີສານ ເຂົ້າມາເປັນປະຊາກອນກຣຸງທົນ ບູຣີດ້ວຍ ໜຶ່ງໃນບັນດາທ້າວນາງວຽງຈັນ ມີ "ເຈົ້າຈອມແວ່ນ" ທີ່ມີຄວາມສໍາຄັັນໃນຣາຊະສຳນັກ ຣາຊະການທີ່ 1 ແຫ່ງຣາຊະວົງຈັກກຣີ້(ອ່ານຣາຍລະອຽດໄດ້ໃນໜັງສື ໂຄງກະດູກໃນຕູ້ ຂອງ ມ.ຣ.ວ ຄຣຶກຣິທ ປຣາໂມຊ ສຍາມຣັຖ, 2514 ແລະ ຂັນຕິຣາຊປະຕິພັທທ໌ ໃນສິລປະວັດທະນະທັມ ປີທີ 25 ສະບັບທີ 4 ກຸມພາ 2547) ຫຼັງຈາກນັ້ນຍັງກວດຕ້ອນລາວສອງຝັ່ງຂອງ ຕັ້ງແຕ່ຫຼວງພຣະບາງ, ວຽງຈັນ, ຈຳປາສັກ ແລະອີສານ ເຂົ້າມາສ້າງກຸງເທພ, ແລ້ວຕັ້ງຫຼັກແຫຼ່ງເປັນຊາວກຸງເທພຯສືບມາ.
- ໂຜດໃຫ້ເກນລາວ(ຄືຄົນອີສານທຸກວັນນີ້) ເມືອງວຽງຈັນ ຕລອດຮອດຫົວເມືອງລາວຮິມນ້ຳຂອງຟາກຕາເວັນຕົກ ເຂົ້າມາຂຸກຮາກໍ່ກຳແພງພຮະນະຄອນ ແລະສ້າງປ້ອມເປັນໄລຍະໆ ຮອບພຣະນະຄອນ ລາວຖືກເກນທັງໝົດນີ້ ບໍ່ໄດ້ກັບຖິ່ມເດີມ ເພາະການສ້າງບ້ານແປງເມືອງບໍ່ໄດ້ສໍາເຣັັດພາຍໃນຄາວດຽວ ຫາກທຳຕໍ່ເນື່ອງຫຼາຍຣັຊກາລ ພວກທີ່ເກນມາຈຶ່ງຕັ້ງຫຼັກແຫຼ່ງກະຈາຍທົ່ວໄປ ຕາມແຕ່ນາຍງານຈະສັ່ງໃຫ້ຢູ່ໃສ ທໍາງານທີ່ໃດ ທີ່ສຸດແລ້ວກໍສືບໂຄຕຕະກູນລູກຫຼາຍ ຕັ້ງຫຼັກແຫຼ່ງຖາວອນຢູ່ໃນບາງກອກ ກາຍເປັນຄົນກູງເທພຯ ເຈົ້ານາຍ "ວົງວຽງຈັນ" ໃກ້ຊິດສະໜິດສະໜົມກັບຣາຊະວົງຈັກຣີ ມາກ່ອນສະຖາປານາກຣຸງເທພຯ ເມື່ອ 2325(1782) ສະນັ້ນ ຈຶ່ງສ້າງກຣຸງເທພຯແລ້ວ ຈຶ່ງໂຜດໃຫ້ສ້າງວັງເຈົ້ານາຍ "ວົງວຽງຈັນ" ຂຶ້ນທີ່ບາງຍີ່ຂັນ ຮິມແມ່ນໍ້າເຈົ້າພຣະຍາ (ໃກ້ໂຮງເຫຼົ້າບາງຍີ່ຂັນ) ສໍາລັບເປັນທີ່ຢູ່ເມື່ອລົງມາກຸງເທພຯ ເຊິ່ງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນອີດຊື່ໜຶ່ງວ່າ ວັງບາງຍີ່ຂັນ ຣາຊະສຳນັກກຣຸງເທພຯ ຣາຊະສໍານັກວຽງຈັນ ຄວາໃກ້ຊິດເໝືອນ "ເຄືອຍາດ" ຣະຫວ່າງຣາຊະສຳນັກຣາຊະສຳນັກກຣຸງເທພຯກັບຣາຊະວັງວຽງຈັນ ຕັ້ງແຕ່ກ່ອນສະຖາປານາກຣຸງຣັຕນະ ໂກສິນທຸ໌ ເມື່ອ 2325(1782) ເບິ່ງໄດ້ຈາກ ຮ່າງຕຣາເມືອງວຽງຈັນ" ທີ່ຣັຊກາລທີ 2 ໂຜດໃຫ້ສົ່ງໄປ ພຣະຣາຊະການເຈົ້າອະນຸວົງ ວຽງຈັນ ແລ້ວສົມເດັດກຣົມພຣະຍາດຳຣົງຣາຊານຸພາພ ຄົ້ນພົບຖວາຍຣັຊກາລທີ 5 ພິມໃນພຣະຣາຊະວິຈານ ວ່າ
"กรมหลวงดำรงไปค้นได้ร่างตรา มีขึ้นไปถึงเจ้าอนุเวียงจันทน์ ว่าด้วยเรื่องทำสวนนี้ มีข้อความละเอียดลออไพเราะดีมาก ควรจะเห็นได้ว่าเป็นพระกระแสพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้ารับสั่งเรียงเอง ไม่ใช่เจ้าพระยาอภัยภูธรแต่งเป็นแน่ ต้องเป็นผู้ที่ได้คิดและได้เห็นงานแล้วจึงจะเรียงลงได้ เพราะราวกับบทละคร" วังเจ้านาย "วงศ์เวียงจัน" ที่บางยี่ขัน เจ้านายขุนนาง "ผู้ดี" ในกรุงเทพฯมีเชื้อสายลาวไม่มากก็น้อย ทั้งลาวเวียงจัน ลาวหลวงพระบาง ลาวจัมปาสัก และลาวอีสาน ดังมีพยานในหนังสือ นิราศวังบางยี่ขัน ของคุณพุ่ม แต่งเรื่องตามเสด็จพระองค์เจ้านารีรัตนาไปเยี่ยมพระญาติ เมื่อปีมะเส็ง พ.ศ.2412 (พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้านารีรัตนา โปรดให้พิมพ์เมื่อ ปีจอ พ.ศ.2465) มีข้อเขียน นำเรื่อง นิราศวังบางยี่ขัน เรียบเรียงโดยอาจารย์บุญเตือน ศรีวรพจน์ (กองวรรณกรรมและประวัติศาสตร์ กรมศิลปากร เมื่อรวมพิมพ์ใน กวีสยามนำเที่ยวกรุงเทพฯ สำนักพิมพ์มติชน, 2545) สรุปว่า กลอนนิราศวังบางยี่ขันของคุณพุ่มนี้ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้านารีรัตนา โปรดฯให้พิมพ์ขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปีจอ พุทธศักราช 2465 ในการพิมพ์ครั้งนั้นได้ทำเชิงอรรถอธิบายความไว้ด้วย นับว่าเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง โดยเฉพาะส่วนที่เกี่ยวกับนามบุคคลต่างๆ ใน "วงศ์เวียงจัน" ซึ่งองค์ผู้โปรดฯ ให้พิมพ์ทรงรู้จักเป็นอย่างดี เรื่องราวต่างๆ เกี่ยวกับ "วงศ์เวียงจัน" ที่ "เมื่อเดิมทีมีบุญสกุลสูง กลายเปนยูงแล้วขยับกลับเป็นหงส์" นั้นไม่ปรากฏในเอกสารใดๆ มากนัก นิราศวังบางยี่ขันแม้จะเป็นกวีนิพนธ์สั้นๆ แต่สามารถให้รายละเอียดบางประเด็นที่เกี่ยวกับเจ้านายฝ่ายกรุงเทพฯที่สืบสาย มาจาก "วงศ์เวียงจัน" ส่วนวังบางยี่ขันและ "บ้านลาวชาวเวียงจัน" ที่เคยอยู่ในบริเวณดังกล่าว ปัจจุบันไม่มีหลักฐานเหลือให้เห็น นอกจาก "พระแทรกคำ" พระประธานในพระอุโบสถวัดคฤหบดี อันเป็นอนุสรณ์ของ "หมดบุรินทร์สิ้นสูญอาดูรโดย เวียงจันท์โรยร้างราเป็นป่าไป" ให้ลูกหลานลาวเวียงได้รำลึกถึง สุนทรภู่เมื่อสิ้นแผ่นดินรัชกาลที่ 2 ก็ฝากตัวอยู่กับเจ้าฟ้าอาภรณ์กับเจ้าฟ้าปิ๋ว พระราชโอรสในรัชกาลที่ 2 ซึ่งประสูติแต่เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี ที่ทรงเป็นเชื้อสายราชวงศ์เวียงจัน เมื่อพระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวบวรราชาภิเษกแล้ว สุนทรภู่ก็เข้ารับราชการอยู่ในพระราชวังบวร ที่ทรงคุ้นเคยกับเจ้านายฝ่ายเวียงจัน คราวที่กองทัพไทยยกไปตีเมืองเวียงจันในสมัยรัชกาลที่ 3 เมื่อพุทธศักราช 2369 ครั้งนั้นเจ้านายในราชสำนักกรุงเทพฯ ตลอดจนขุนนางไทยอาจมีทั้งผู้ที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ครั้นพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติ จึงทรงพยายามขจัดข้อขัดแย้งดังกล่าว จะเห็นได้จากการที่ทรงสถาปนา "เจ้าฟ้ากลาง" พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ซึ่งประสูติแต่เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี ขึ้นเป็นเจ้าฟ้ามหามาลา และกรมขุนบำราบปรปักษ์ ตามลำดับ พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวก็โปรดฯให้สร้างตำหนักขึ้นบริเวณชุมชน ลาวเวียงจัน ที่ตำบลสีเทา แขวงเมืองสระบุรี วังบางยี่ขันเป็นสถานที่พำนักของเจ้านายวงศ์เวียงจันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 2 เมื่อเจ้าอนุวงศ์ซึ่งเป็นเจ้าปู่ของเจ้าจอมมารดาดวงคำยังอยู่ในกรุงเทพฯ ก็พำนักอยู่ที่วังบางยี่ขัน ครั้งนั้นเจ้าอนุวงศ์จัดให้มีการฝึกหัดละครขึ้นที่นี่ด้วย วังบางยี่ขันน่าจะอยู่เหนือวัดคฤหบดีขึ้นไป ตามที่คุณพุ่มพรรณนาว่า "เขาสมเสพเรียกทางบางยี่ขัน ยังไม่ถึงบ้านลาวชาวเวียงจัน" ครั้นพระองค์เจ้านารีรัตนาเสด็จถึง "พวกที่วังบางยี่ขันพันธุ์พระญาติ" ก็มารับเสด็จ พระญาติฝ่ายเจ้าจอมมารดาดวงคำซึ่งอยู่ที่วังบางยี่ขันตามที่ปรากฏในนิราศ คือ เจ้าแม่แก้ว (น่าจะเป็นมารดาของเจ้าจอมมารดาดวงคำ) เจ้าลุงจอม (น่าจะมีศักดิ์เป็นลุงของเจ้าจอมมารดาดวงคำ) และเจ้าจันทรเทพสุริยวงศ์ เจ้าเมืองมุกดาหาร เนื้อความในนิราศตอนนี้กล่าวถึงเจ้านายชั้นผู้ใหญ่ในพระราชวงศ์จักรีที่พระ มารดามีเชื้อสาย "วงศ์เวียงจัน" ๏ แต่เจ้าเมืองมุกดาได้มาปะองค์พระดนัยนาถเสนหา คือพระสายสุดกระษัตริย์รัตนาเป็นนัดดาเนื้อนพคุณนาม เฉลิมวงศ์เวียงจันโดยอันดับสืบสลับในจังหวัดกระษัตริย์สยาม พระน้องน้อยนงนุชนั้นสุดงามทรงพระนามประดิษฐาสร้อยสารี มิได้ตามบาทบงสุ์พระองค์ใหญ่เสด็จอยู่ในตึกตำหนักเป็นศักดิ์ศรี ได้มาชมสมถวิลก็ยินดีจดบาญชีชื่อเสียงชาวเวียงวงศ์ เมื่อเดิมทีมีบุญสกุลสูงกลายเปนยูงแล้วขยับกลับเปนหงส์ อันชาวศรีสัตนหุตสมมุติพงศ์ร่วมพระวงศ์สมเด็จฟ้ามาลากร คือกรมขุนบำราบปรปักษ์เฉลิมหลักโมลิศอดิศร เปนวงศ์เวียงเรียงลำดับไม่ซับซ้อน กับสมรเสมอทรวงแม่ดวงคำ แลนับเนื่องเบื้องยุคลกุณฑลฟ้าวงศ์จังหวัดสัตนาเลขาขำ เจ้ามุกดามาจำเพาะคราวเคราะห์กรรมป่วยประจำจึงบอก "คุณ" ออกมา "คุณ" ในที่นี้คือ คุณจอมมารดาดวงคำ ในรัชกาลที่ 4 เป็นหลานปู่เจ้าอนุวงศ์ "สมเด็จฟ้ามาลากร" หมายถึง สมเด็จเจ้าฟ้ามหามาลา กรมพระยาบำราบปรปักษ์ พระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ประสูติแต่เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดีวงศ์เวียงจัน "กุณฑลฟ้า" หมายถึง เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี พระนามเดิมว่า พระองค์เจ้าจันทบุรี พระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ประสูติแต่เจ้าจอมมารดาทองสุก เมื่อปีมะเมีย พุทธศักราช 2341 มีพระประวัติกล่าวไว้ในเรื่อง "ปฐมวงศ์" ว่า "พระองค์เจ้าจันทบุรี เจ้าจอมมารดาเป็นพระสนมเอก แลเป็นบุตรีเจ้าเมืองเวียงจันท์ แต่ก่อนโปรดฯ ให้เป็นแต่เพียงพระองค์เจ้าเหมือนกัน กับพระราชบุตรแลพระราชบุตรีพระองค์อื่นที่ประสูติแต่พระสนม เจ้าจอมมารดาของพระองค์เจ้านั้นสิ้นชีพในปีกุนเบญจศก เมื่อกรมพระราชวังบวรสวรรคตแล้วนั้น พระองค์เจ้านั้นมีพระชนมายุได้ห้าขวบ เป็นกำพร้าไม่มีเจ้าจอมมารดา ทรงพระกรุณามาก ภายหลังล่วงมาปีหนึ่งพระองค์เจ้านั้นตามเสด็จลงไปลอยกระทง วิ่งเล่นตกน้ำหายไป คนทั้งปวงเที่ยวหาอยู่ครู่หนึ่งจึงพบพระองค์เจ้าไปเกาะทุ่นหยวกอยู่ หาจมน้ำไม่ ผู้พบเชิญเสด็จกลับมาได้ จึ่งทรงพระกรุณาโปรดมากขึ้น มีพระบรมราชโองการดำรัสว่า พระองค์เจ้านี้เจ้าจอมมารดาก็เป็นเจ้าฝ่ายลาว อัยกาธิบดีคือเจ้าเวียงจันท์ก็ยังอยู่ ควรจะให้เลื่อนเป็นที่สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้า จึ่งทรงพระกรุณาโปรดฯ พระราชทานสุพรรณบัฏให้เป็นสมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี เจ้าฟ้าพระองค์นี้ได้เป็นพระวรราชชายานารีในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า นภาลัย มีพระโอรสพระธิดาเป็นเจ้าฟ้าสี่พระองค์" พระราชโอรสและพระราชธิดาในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ที่ประสูติแต่เจ้าฟ้ากุณฑลทิพยวดี ได้แก่ เจ้าฟ้าอาภรณ์ เจ้าฟ้ากลาง (สมเด็จฯเจ้าฟ้ากรมพระยาบำราบปรปักษ์) เจ้าฟ้าหญิง (สิ้นพระชนม์ แต่ยังทรงพระเยาว์) และเจ้าฟ้าปิ๋ว ล้วนเป็นเชื้อวงศ์เวียงจันที่ทรงอุปการะสุนทรภู่ หน้า 34--จบ-- June 16, 20
เพราะฉะนั้น
ชาวกรุงเทพส่วนใหญ่จึงไม่ใช่ไทยแท้แน่นอน
เพราะไทยแท้จะต้องหน้าตาเหมือนรูปคนไทยข้างล่าง อิอิ
ที่มา http://www.dnhospital.com/watsun/watsun.htm
หน้าตาแบบไหน ถึงจะเรียกได้ว่าเป็น "ไทยแท้" ?
ลาวโซ่ง
กระเหรี่ยง
ลาวเวียง
จีน
มอญ
ล้านนา
เขมร
ไทยแท้
หน้าตาเผ่าพันธุ์แบบนี้ ผิวต้องสีนี้
ถึงเรียกข้าได้ว่าเป็น "ไทยแท้"
แห่งผืนแผ่นดินสยามประเทศ
อ่านต่อ : http://www.dek-d.com/board/view.php?id=2162245#ixzz1PMb4JxZW
No comments:
Post a Comment